Acht en een half is hij. Lewis. Stoere, lieve jongen. Bijna altijd braaf. Structureel. Zorgzaam. Verantwoordelijk. Geen type die in zeven sloten tegelijk zal lopen. Hoever kan ik hem al loslaten? Alleen buiten spelen Het begon met alleen buiten spelen. Dat is alweer een poosje geleden. Wij wonen in straat waar alleen bestemmingsverkeer komt en …
Als ik de kids zie krabben op hun bolletjes krijg ik ook jeuk. Ook mijn ware begint dan spontaan te krabben. Vaak hebben de meiden dan wel hoofdluis, ik meestal niet en bij mijn ware is nog nooit één hoofdluis gespot. Zoonlief wisselt nog wel eens van haarlengte. Heeft hij zijn koppie kortgeschoren, dan is …
De eerste ‘normale’ dag van het jaar zit erop. In hoeverre dat kan natuurlijk. Want normaal is een heel ruim begrip. Ik bracht op deze dag de kids na twee weken weer naar school (yeah!) en snotterde en hoestte mezelf door een halve werkdag heen. Gelukt! Dit moest eigenlijk de dag zijn waarop ik van …
Het overkomt me niet zo vaak. Maar toch zeker eens per jaar verander ik in een emo-moeder. Al 7 jaar heb ik dat sowieso elke 5e dag van het jaar. Want dan ineens zijn ze weer een jaartje ouder. Natuurlijk weet ik dat alle kinderen bijzonder zijn, maar deze twee… Lief Frommeltje, kleine vechter. Wat …
